လွမ္းမေျပး
လမ္းမေ၀း
ေဟာဒီ ကမ္းနံေဘးမွာပဲ
ရပ္ေနခဲ့တာပါ…….

ကမ္းပါးၿပိဳမွာေၾကာက္မယ့္အစား
ေရထဲက ေလွငယ္အတြက္ပဲ
စိုးရြံ႕ထိတ္ေတြး
သူ ကမ္းနံေဘးမွာပါပဲ……..

အရွက္ဆုိတဲ့အထဲမွာ
ကတိကို ထိန္းတတ္ျခင္းဆုိတဲ့
အဓိပၸာယ္ေတြပါမွန္း
စကားမေျပာဘဲ
လိႈင္းေတြက ခတ္လုိ႕ သင္ေနဆဲ……….

ကမ္းနံေဘးမွာ
ေျမေတြဟာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းၿပိဳတယ္
အဆန္းရယ္လို႕ေတာင္
သူမေတြးခဲ့ဘူး
သူ႕အေတြ႕အႀကံဳအရ
ထုံေပေပနဲ႕ ကမ္းၿပိဳကိုၾကည့္
အလြမ္းဆုိတာကို
ခပ္စိမ္းစိမ္းပဲ ထိတယ္……

လက္ကမ္းလုိ႕မွ
မေပးတဲ့အဆုံး
အၿပဳံးနဲ႕ပဲ အေျဖေပးၾကဖုိ႕ေပါ့
ကၽြန္ေတာ္ ကမ္းၿပိဳေတြကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ဘူး…………


ေနဦး
(၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘာ ၈၊ ည ၁၀း၄၅)

နဒီေရ
နင္ ေျခအခ်မမွားခဲ့သလို
ငါ ၾကင္နာျပတာေတြမ်ား မမွားခဲ့ပါဘူး နဒီ……

ငါ့ေျမမွာ နင္စုိး
ငါ့အက်ိဳးအတြက္ နင္စီးဆင္း
ငါ့ခ်စ္ျခင္းကေတာ့ နင့္အတြက္ပဲ နဒီ….

နင့္ ေလွ်ာက္လမ္းအထက္
ငါတုိ႕ အသက္ေတြ တင္
နင့္ အသြင္အျပင္က
ငါတုိ႕အတြက္ အေရးႀကီးပါတယ္ နဒီ…….

နင္သြားရာလမ္းတေလွ်ာက္
ေဟာဒီ စပါးေတြေပါက္တယ္
နင္ လွမ္းရာ လမ္းတေလွ်ာက္
ငါတုိ႕ မခမ္းေျခာက္ခဲ့ဘူး နဒီ…….

ငါ့ရင္ကို ျဖတ္ပါ
ငါ့အသားကို စားသုံးပါ
ငါ့ႏွလုံးသားကိုေတာ့
နင့္ရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈနဲ႕ အသက္ဆက္ေပးခဲ့ပါ နဒီ…..

ျမစ္ဖ်ားခံ နင့္အသက္က
ငါ့ ရင္ဘတ္ထဲကမွ မဟုတ္ခဲ့တာ နဒီရယ္
နင့္ကိုငါ ပုိင္တယ္လုိ႕ မဆုိလုိရက္ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ နဒီရယ္
ေဟာဒီက ငါ့ရင္ထက္
နင္ ေပ်ာ္ေမြ႕သလုိေနခ်င္ေန
နင္ ေဒါသႀကီးခ်င္သလုိႀကီး
နင့္ ျမစ္ဖ်ားခံရာက လာတဲ့ မီးမွန္သမွ်
ငါ့ရင္ကို ျဖတ္ခဲ့တာပါ နဒီ……………..

ငါ့ရင္က နင့္ကို ႏွင္မခ်ဘူး
ငါ့ရင္က နင့္ကို ဘ၀င္မက်စိတ္မျပခဲ့ဘူး
ငါ့ရင္က နင့္ကို အသြင္အျပင္မွန္သမွ် လက္ခံျပခဲ့တာပါ နဒီ………

လွမ္းပါ နင္းပါ စီးဆင္းပါ
ေဟာဒီခႏၶာအထက္ နင္ေပ်ာ္ေနသမွ် ငါ လက္ခံထားခဲ့မွာပါ နဒီ…..

ေနဦး
(၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘာ ၅၊ ေန႕လည္ ၂ နာရီ)

(ကုိင္ဇာရဲ႕ ကစၦပနဒီ လိႈင္းသံကို နားေထာင္မိရင္း ကစၦပနဒီေခၚ ကုလားတန္ျမစ္ရဲ႕ အေၾကာင္းကို ဖတ္မိရာမွ ေရးသားမိျခင္းျဖစ္သည္။ ကစၦပနဒီျမစ္သည္ အိႏိၵယႏုိင္ငံ မီဇုိရမ္ေဒသတြင္ ျမစ္ဖ်ားခံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ဖတ္မိသေလာက္ ေရးၾကည့္ျခင္းျဖစ္ပါသည္ ကၽြန္ေတာ္မေရာက္ဘူးပါ အမွားပါေကာင္း ပါႏုိင္မည္ျဖစ္သျဖင့္ အမွားအယြင္းရွိခဲ့လွ်င္ ေထာက္ျပေဆြးေႏြးေပးေစလုိပါသည္)

စေနေလ
ဒီစေနေပါ့
သည္းေျခပ်က္တဲ့ အခ်စ္ရူးေတြ အေၾကာင္း
ေသာင္းေသာင္းျဖျဖႀကိဳျပတာ……

ဒီ အဘိဓာန္ကိုပဲ
လွန္လုိက္ေလွာလုိက္
စာလုံးေတြကူးခ်လုိက္နဲ႕
၃၃လုံးေသာ ဗ်ည္းအကၡရာထဲကပဲ
ငါတုိ႕ ႏွလုံးသားကို ရွာၾကတာေလ…….

ငါ့ဘ၀မွာ
အဲသည့္ အသုံးမက်တဲ့ အခ်စ္အတြက္
အသက္ေတြ တင္လုိက္
သေ၀ထုိးလုိက္
ယုံၾကည္မႈကေမးတဲ့ အခ်စ္ရဲ႕သိကၡာအတြက္
၀ဆြဲေတြ ခဏခဏဆြဲ
ပုဒ္ထီးေတြ အထပ္ထပ္ခ်
ပုဒ္မနဲ႕ အဆုံးသတ္လုိက္ဖုိ႕ေတာ့
ေပးဆပ္မႈလုိတယ္ေလ…….

သံသရာ မေၾကာက္တတ္တဲ့သူေတြအတြက္
သံသယေတြကို ခံေနရသမွ်
ဒီဘ၀မွာ ၁ နဲ႕ စလုိ႕ေတာင္ရပါ့မလား
သုံးမရတဲ့ အလိမ္အညာေတြနဲ႕ေပါတဲ့
ဒီေလာကႀကီးမွာ
၁ နဲ႕ ၂ ကိုေက်ာ္ခ်ၿပီး ၃ကပဲ စလုိ႕ေရရေအာင္
ဘယ္သူေလွာင္ေလွာင္မေလွာင္ေလွာင္
သူ႕့ စိတ္ကူးမွာေတာ့
သူလိမ္ေနတတ္သမွ်
သူ႕ဘ၀က ေျပာင္ေျပာင္ေရာင္ေရာင္ ရွိတယ္ေလ……..

ကဲေလ
လာစမ္းပါ
ဗ်ည္းေတြ ကုန္တဲ့အထိ
ငါတုိ႕ ဒီခရီးဆက္ေလွ်ာက္ၾကတာေပါ့
အ ဆုိတဲ့ စကားလုံးနဲ႕ ဆုံးတဲ့ေန႕
ငါ အအ တေယာက္လုိ စကားမဆုိ
သရေတြၿဖိဳၿဖိဳခ်ရင္း
ငါ့ရင္ကို အဲသည့္စေနက
ပုဒ္မေတြနဲ႕ တက္တက္နင္းတယ္…….
ေနဦး
(၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘာ ၂၊ မနက္ ၁၁း၂၃)

(Dedicated to Ne Lynn)

ခ်စ္ခဲ့ေၾကာင္းသက္ေသျပဖုိ႕
ငါ ေဟာဒီနံရံကို ေဖာက္ျမင္တတ္ရမွာတဲ့လား
ေဟာဒီ အေသြးအသက္က ေတာင္းဆုိမႈ
မင္းကိုပဲ ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်စ္တခု
ငါ့မွာ ရင္၀ယ္ပုိက္လုိ႕ေလ.......

ဒါ ဘုိဆန္ဆန္အစာ တပုဒ္မဟုတ္ခဲ့တာ
အသည္းကိုဆက္မွ အသက္ကိုရတာ
သစၥာကိုဆက္မွ အခ်စ္စစ္ကိုရတာ

မင္းနဲ႕ငါ ေဟာဒီလမ္းကို ဆက္ေလွ်ာက္ဖုိ႕
သူ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ခဲ့တယ္ေလ
ဂ်ိဳအန္နာ......


လာ လိပ္ျပာေတြလုိက္ဖမ္းရေအာင္
ရင္ဘတ္ထဲထည့္ထားရေအာင္လုိ႕
မင္းနဲ႕ငါ ေဟာဒီလူ႕ေလာကကိုႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါ
ငါတုိ႕နဲ႕အတူ ယူသြားၾကဖုိ႕ လိပ္ျပာလုိက္ဖမ္းရေအာင္
ဂ်ိဳအန္နာ.....


သူ႕လက္လည္းနီေနေပါ့
စိတ္ရဲ႕ အညိွးအေတးက
အခ်စ္ကိုေတာင္ ဖုံးကြယ္သြားေအာင္
သူ႕ႏႈတ္ခမ္းတစုံနဲ႕
ေဟာဒီ ႏွလုံးသားကို သတ္ခဲ့တယ္
ဂ်ိဳအန္နာ....


ဒါ အဓိပၸာယ္မဲ့ေသျခင္းေတာ့ မဟုတ္ဘူး
သူ အသက္နဲ႕ေသတာ
သူ အငတ္နဲ႕ေသတာ မဟုတ္ဘူး
သူ အရွက္နဲ႕ေသတာ မဟုတ္ဘူး
ေဟာဒီျပကၡဒိန္ေပၚက ျခစ္ရာေတြၾကားမွာ
မျမင္မေတြ႕မေမ့ရတဲ့
ရက္ေတြအတြက္
သူ႕သစၥာက အညိွးႀကီးလြန္းခဲ့တယ္
ဂ်ိဳအန္နာ
ကဲ လာ
ငါတုိ႕ မုတ္ဆိတ္ေတြကင္းေနတာ
သူ႕တသက္စာပဲ
သူ႕ အသည္းတစက္ကို ငါတုိ႕ ႏႈတ္ဆက္ၾကရေအာင္ေလ..........


ေနဦး
(၂၀၁၀ စက္တင္ဘာ ၂၇၊ ည ၁၀း၀၉)
(Sweeney Todd ဇာတ္ကားမွ Johanna သီခ်င္းကို နားဆင္ရင္း ျပန္လည္ခံစားေရးဖြဲ႕သည္)

လည္ေနတဲ့ တအီအီ ဘီးသံၾကားမွာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လမ္းေလွ်ာက္စသင္ခဲ့တယ္
အဲဒီ ေမာင္းသူမပါတဲ့ သုံ႕ပန္းယဥ္ေပၚ
အေျပးအလႊားလုလုတက္ေနၾကတာမ်ား
ပုံတုိပတ္စေတြေတာင္ တလြဲေတြျဖစ္လုိ႕
စစ္ႏွင့္ စစ္ခင္း
သူ႕အတင္း ငါ့အဖ်င္းၿပိဳင္ခဲ့ၾကတယ္......

အခ်စ္စိတ္နဲ႕ စကားစျမည္ေျပာတဲ့ ညေနခင္းမွာ
ဆႏၵဆုိတာ မင္းကိုမ်ား ကုိယ္စားျပဳမိေလသလား
တပ္မက္တဲ့စိတ္ေတြထက္
မသင့္ေတာ္ရာကို ထိန္းသိမ္းတတ္တာကိုမွ လူ႕တန္ဖုိးလုိ႕ဆုိေၾကာင္း
အသင္းအေပါင္းေတြကို လုိက္တရားေဟာခဲ့တယ္.....

ဒီလုိပါပဲ
အသက္ေတြလည္း ခဏခဏ အရႈရပ္
အပ်က္ေတြလည္း ခဏခဏ ရင္မွာခပ္လုိ႕
ငါ့အသက္နဲ႕ငါ အုိးစားကြဲမယ့္ အေရးကို
ငါ ကာကြယ္ရေတာ့မွာပဲ.....

ရမၼက္တခုထက္ သာလြန္တဲ့တေန႕
မင္း ႏွာေခါင္းေသြးမလွ်ံေတာ့ဘူးဆုိရင္
ငါ့ဆီကို လာေတြဖုိ႕ အေၾကာင္း
ေဟာဒီေခါင္းေလာင္းေပၚမွာ စာတန္းထုိးထားခဲ့တယ္......

အခ်စ္ေတြနဲ႕ မခ်စ္တတ္ေသာသူက
ကၽြန္ေတာ္ပါပဲတဲ့.......

ေနဦး
(၂၀၁၀ စက္တင္ဘာ ၂၀၊ မနက္ ၁၂း၄၀)

သုညကို မီးရိႈ႕ပစ္ခဲ့တယ္တဲ့
သူတုိ႕ဘာေတြမ်ားႀကိဳးစားေနၾကပါသလဲ
သူမကေတာ့
မီးရိႈ႕ခံရတဲ့ သုညကို ဒုိင္ယာရီထက္မွာ အကၡရာတင္ထားတယ္.......

သုည သူ႕ဘ၀သာယာတုန္းက
ဘယ္ရစ္လား ညာရစ္လား
ဘယ္သူမွ အျပစ္မတင္ခဲ့ၾကဘူး....

သုည သူ႕ေနရာမွာ သူေပ်ာ္ေနတုန္းက
ပိန္သလား ၀သလား
ဘယ္သူမွ အေရးမထားခဲ့ၾကဘူး......

သုညဘ၀မွာေပ်ာ္ေနတဲ့ သုညဟာ
ကဗ်ာေတြလည္း ဖတ္တယ္
စာေတြလည္း မက္တယ္
ဘလက္ေကာ္ဖီတခြက္နဲ႕လည္း တညတာကိုျဖတ္တယ္
အသက္ကိုမွန္မွန္ရႈဖုိ႕ ႀကိဳးစားရင္းနဲ႕လည္း အခ်ိန္နာရီေတြကို မက္တယ္........

သုညကို သုညထက္ မပိုခုိင္းပါနဲ႕
ပုံခ်တတ္တဲ့ အျပစ္ေတြအတြက္
သုည အလွအပကို မုန္းပါတယ္
သစၥာတရားကို တန္ဖုိးတခုထက္ သုညေနရာမွပဲ ပိုေက်နပ္တယ္....

ေရွ႕မွာေနရမွထက္ သုညဆုိတဲ့ သဘာ၀
ေနာက္ကေနဘဲ တန္ဖုိးတက္ေစခဲ့တယ္.......

ကဲ
ခုေတာ့
သုညကို အရာမထင္ေတာ့ဘူးဆုိုလုိ႕
မီးသၿဂိဳဟ္လုိက္တယ္ဆုိပဲ
သုည ျပာျဖစ္သြားလည္း သုညဆက္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္...........

PS: သုညကို ညႊန္းဆုိစရာ သုညျဖစ္ေနလုိ႕ ဘာပုံမွ မတင္ထားပါ....

ေနဦး
(၂၀၁၀ စက္တင္ဘာ ၉ ရက္၊ ညေန ၅း၄၀)

ငါ့မွာ လြမ္းစရာေတာင္ မရွိေတာ့ဘူးတဲ့
အမွ်င္တန္းမွာ စုိးလုိ႕လား
အသြင္ပန္းက ခပ္ရိုးရိုးပါ
ငါ့စခန္းငါ ေန
ငါေျခနဲ႕ ငါသြား
ေဟာဒီရုိးသားျခင္းက ငါ့အစား ကမၻာေပၚေျခခ်မယ္
အသက္ဟာ အပ်က္ေတြ မပါေပမယ့္
ငါ့စြန္အတြက္ ငါ ျမွင့္တင္ လႊင့္ထုတ္
ေဟာဒီ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးေတြ ကုန္လႊတ္တဲ့ အထိေပါ့

nelay neou
(ၾသဂုတ္ ၂၅ ၂၀၁၀)

ရာဇ၀င္မ်ားရဲ႕ သတို႕သမီးဘ၀ကို စြန္႕လႊတ္၀ံ့သူမုိ႕
ဧရာ၀တီကို ငါ ဦးက်ိဳ႕တယ္
လွမ္းလုိက္စမ္းပါ ဧရာ၀တီ
ရွိန္ဟုန္ျပင္းျပင္း မာန္မထင္းတဲ့
ေဟာဒီေလွ်ာက္လမ္းထက္က ဧရာ၀တီကို ငါျမတ္ႏုိးတယ္.....

မင္းရင္ထဲမွာ ငါတုိ႕ ခုိခဲ့ၾကတယ္
မင္းရင္ထဲမွာ ငါတုိ႕ လူးလာဆန္ခတ္ခဲ့ၾကတယ္
မင္းရဲ႕ေသြးသားေတြနဲ႕ ငါတုိ႕ အသက္ဆက္ရွင္ခဲ့ၾကတယ္
မင္းရဲ႕ ႏွလုံးသည္းပြတ္ကို ငါတုိ႕ ဖမ္းယူ စားေသာက္ခဲ့ၾကတယ္
မင္းရဲ႕ ေသြးေၾကာထဲကို ငါတုိ႕ ညစ္ေၾကးေစခဲ့ၾကတယ္........

လွမ္းလုိက္စမ္းပါ ဧရာ၀တီ
ဒီေလွ်ာက္လွမ္းေပၚက သတို႕သမီးရဲ႕
မာန္၀င့္ပုံကို ငါ ေလးစားတယ္
ဧရာ၀တီ နင္ ဦးမခခဲ့ဘူး
ဧရာ၀တီ နင္ ရူးသြပ္မျပခဲ့ဘူး
ဧရာ၀တီ နင္ က်ဴးယုတ္မျပခဲ့ဘူး
ဧရာ၀တီ နင္ မတြန္႕ဆုတ္ခဲ့ဘူး.......

လွမ္းလုိက္စမ္းပါ ဧရာ၀တီ
ထပ္ရဲရင့္လုိက္စမ္းပါ
နင့္ေသြးဟာ မနီခဲ့ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ နင့္ေသြးေတြ ၾကည္တဲ့အခါ..
နင့္အေတြးဟာ မသတီစရာ မရွိခဲ့ဘူး
ဒါေပမယ့္ နင့္အေတြးေတြ သီတဲ့အခါ..
နင့္ ဂီတဟာ စည္းနဲ႕၀ါး မပါခဲ့ဘူး
ဒါေပမယ့္ နင့္ဂီတဟာ ရင္ကိုခတ္တဲ့အခါ......

လွမ္းလုိက္စမ္းပါ ဧရာ၀တီ
ကဗ်ာအျပန္ကို လွမ္းႀကိဳပါ
သာယာသံကို နားႀကိဳပါ
နီျပာေရာင္ နဲ႕ ဒီၾကယ္ပြင့္ကို နင္နဲ႕တူတူ ရဲရဲလႊင့္ထူၾကရေအာင္ပါ
ရဲရဲလွမ္းလုိက္စမ္းပါ ဧရာ၀တီ...........


ေနဦး
(ၾသဂုတ္ ၁၈ ၂၀၁၀၊ ညေန ၆း၀၆)

This is your new blog post. Click here and start typing, or drag in elements from the top bar.

တခန္းထဲနဲ႕ ဒီျပဇာတ္ရပ္ေပမယ့္
အရိႈက္ေတြ ဆက္ဆက္ေနတယ္
အသက္ေတြကို ကြင္းထုိးခ်ည္ထားတတ္ၾကေပမယ့္
အရွက္ေတြက ကင္းမဲ့ေနဆဲ........

ငါ အလွကို ဗန္းမျပခဲ့ဘူး
ဒါေပမယ့္ ဘ၀က လန္းမလွတာကိုေတာ့
ျမန္းမၾကြတဲ့ ကံၾကမၼာကို ယုိးမယ္ဖြဲ႕တယ္.........

ေဖေဖ ေမေမ
ငါမဆုိတတ္ဘဲနဲ႕ ဆုိတဲ့ သီခ်င္းနဲ႕
လည္ေခ်ာင္းေတြက အက္တယ္
ငါ တတ္ခဲ့တာ ပထမဆုံးစကားလုံးက
ေမေမ မဟုတ္ခဲ့တာ
ငါ့အမွားလား.......

ၾကြား၀ါတတ္သူကိုမွ
ဖ၀ါးဗလာထက္က ငါလုိလူက မုန္းတယ္
သြားပါ
ဒီလုိ ရုပ္လုံးၾကြဇာတ္ထုတ္မွာ ငါမပါလည္း
ငါ့ သိကၡာကေတာ့ ၿမဲတယ္........

ေမာ္မဖူးဘူး
ထုိင္ခုံမရူးဘူး
ငါျမဴးတဲ့ေနရာက
ေနာက္ပုိင္းခန္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္
ငါ့ကုိယ္ငါ ငါ စိစစ္တယ္.........

ပရိသတ္ဆုိတာကေတာ့
လက္ခုပ္တီးရုံ
တခါတရံ ငိုရိႈက္ရုံထက္
ဘာခရီးပိုသြားမလဲ
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ အျပဳံးေတြၾကားကပဲ
ငါ မ်က္ရည္ေတြ ၀ဲ၀ဲ.........

ဒီလုိနဲ႕ပဲ
ငါ့သီခ်င္းကို ငါဆုိ
ငါ့အၿပိဳကုိ ငါေရး
ငါ့အေတြးကို ငါထမ္းေလွ်ာက္
ဆီမထုိးထားတဲ့ သံစဥ္ေတြက
တေခ်ာက္ေခ်ာက္နဲ႕ ျမည္တယ္.....

ေနာက္တေခါက္ ထပ္မဆုိေၾကး
ဘ၀ကို ေလြးရင္း
ဒီသီခ်င္းနဲ႕ ငါဆုိတယ္
ဒီသီခ်င္းနဲ႕ ငါငိုတယ္
ဒီသီခ်င္းနဲ႕ ငါၿပိဳတယ္........

ေနဦး
(ၾသဂုတ္ ၁၀ရက္ ၂၀၁၀၊ ညေန ၆း၁၆)

ေရႊေရာင္ေတြ၀င္းပေနတဲ့ သူ
ခ်ိဳသာတဲ့ အျပဳံးကိုပိုင္ဆုိင္ထားတဲ့ သူ
ရႊင္ၾကည္ဖြယ္ မ်က္ႏွာေပးနဲ႕ စြဲေဆာင္တတ္တဲ့ သူ
ေက်နပ္စဖြယ္ကမ္းလွမ္းမႈနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ေစတဲ့ သူ.........

သူ႕အၿပဳံးကို တန္ဖုိးမက္ၾကတယ္
သူ႕အေရာင္အဆင္းကို ငဲ့ၾကည့္တတ္ၾကတယ္
သူ႕မ်က္ႏွာေပးက ေငးေမာေစတတ္တယ္......

သူ......
သူ......
သူ......
အိပ္မက္ထဲထိ ထုိးထြင္း
ငါ့စိတ္ကူးေတြ အသက္သြင္းသြင္းေပးတယ္.......

ေမွ်ာ္စားလုိက္ရတာ
ေမာ္ၾကြားလုိက္ရတာ အိပ္မက္မရယ္
စကားေတြ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္နဲ႕
ငါ့နားေတြ အန္ထုတ္တဲ့ထိ
အၿပံဳးႀကီးေတြနဲ႕ ၾကည့္ၾကည့္.............

တကယ္တမ္းမေတာ့
ေရႊရည္စိမ္ထားတဲ့ သူရယ္
ဘက္ထရီနဲ႕ အားျဖည့္ထားတဲ့
လက္ယပ္ေခၚတဲ့ သူ႕လက္ရယ္
ငါ ဘာမွန္းမသိတဲ့ သူ႕ရင္ေပၚက စာေတြရယ္...........

ငါ့စကားေတြၾကားမွာ
နားထဲက ပ်ံ႕လြင့္
ဟယ္ရီလင္းရဲ႕ သီခ်င္းသံနဲ႕ ၀ံ့တယ္
" သူ ေခၚတယ္ လာပါ လာပါ "..............

ေနဦး
(ၾသဂုတ္ ၇ ၂၀၁၀၊ မနက္ ၁၀း၅၈)