အရုိင္းအစုိင္း

ရြံ႕ရွာ ထင္ေသး
မင္းတုိ႕ေတြးလည္း
အညွီအေဟာက္
အရႊန္းေဖာက္သည္
ရုိင္းသည္ဆုိလည္း
ထင္ေပေရာ့......

ရုန္႕ရင္းၾကမ္းတမ္း
မုိက္ရမ္းရမ္းလ်က္
ယမကာ မလစ္
ငါ့အျဖစ္သည္
လူအရုိင္းစစ္စစ္ျဖစ္ေခ်မည္......

ဘုရား တရား ဦးထိပ္ထားလ်က္
ယဥ္ေက်း ႏႈတ္ခ်ိဳ
သင္တုိ႕ဆုိကာ
၀တ္စား လုံၿခံဳ
သင္တုိ႕ပုံကား
ေလးစားေလာက္ဖြယ္
လြန္တင့္တယ္၏..........

အားလုံး ထုိထုိ မဆုိေသာ္လည္း
ငါသိသမွ်
ျမင္သမွ်ကား
ဘုရားဘုရား ပါးစပ္ဖ်ားလည္း
တရား လက္လြတ္ေနေခ်ၿပီ
ကုသိုလ္အလႈ လြန္ျပဳသူလည္း
အက်ိဳးအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီ
အေပးအကမ္း လြယ္လြယ္လွမ္းလည္း
ျပန္ရခ်က္ကို ခင္တြယ္သည္........

တရားကိုမရွာ
တရားသာနာလ်က္
စိတ္ပုတီးကိုကိုင္
ေဒါသစုိင္ခဲ အမ်က္သဲလ်က္.........

ရုိင္းခ်င္ရုိင္းပေစ
မယုတ္မာေပးဘူး
စုိင္းခ်င္သလုိ စုိင္းပေစ
ဒုကၡပင္လယ္မေ၀ေစဘူး
ရုိင္းခ်င္သလုိရုိင္း
စုိင္းခ်င္သလုိစုိင္းလည္း
ကတိၿမဲၿမံ
တရားမွန္လ်က္
အမြဲဘ၀
ေက်နပ္ရၿပီ
အေရၿခဳံေသာ ၀ံပုေလြသည္ ဘယ္သူနည္း..........


ေနဦး
(၂၀၁၀ ဇႏၷ၀ါရီ ၂၇၊ ညေန ၅း၄၃)