ခ်စ္မိသူ ႏွင့္ အခ်စ္သိသူ

ခ်စ္မိသူ။    ။

အခ်စ္စူး စူးမွေတာ့
အခ်စ္ရူးလုိ႕ ဆုိမလား
ရူးသည္ဆုိလည္း ဆုိပါေစ
မူးသည္ဆုိလည္း ဆုိပါေစ ခ်စ္သူ
ငါကုိယ္က အခ်စ္မွာရူး
အခ်စ္အဆိပ္နဲ႕ မူးေနခဲ့တာပါ
ရာဇ၀င္ေတြထဲကလို
လက္ေမာင္းေသြးေဖာက္မတုိက္ခဲ့ရဖူးပါဘူး
ဒါေပမယ့္ ငါ့လက္ေမာင္းေသြးေတြ
မင္းအတြက္ စီးဆင္းခဲ့ဖူးတယ္ ခ်စ္သူ.......
အခ်စ္ဆုိတာ တကယ္ေတာ့
အရိပ္လုိ ေနာက္က လုိက္ေနၿပီး
အဆိပ္လုိ မူးေမ့ ေသဆုံးသြားေအာင္ လုပ္ႏုိင္တဲ့အရာပါ.........


အခ်စ္သိသူ။     ။

အခ်စ္ရူးဆုိတာ
အခ်စ္ေၾကာင့္ ရူးတာပဲ မလား
လူတေယာက္ေၾကာင့္ ရူးတာမွ မဟုတ္တာ....
အခ်စ္ဆိပ္ဆုိတာ
လူကို တေျမ့ေျမ့သတ္ပစ္တတ္တာမ်ိဳးမလား
ဒါေပမယ့္ အဆိပ္နဲ႕ အဆိပ္ကိုေျဖ
ေျပသြားၾကမွာပဲမုိ႕ဟာ.....
ေသြးေျမက်မွ ရမယ္ဆုိ
လြတ္လပ္ေရးေန႕မွာေတာင္
ေသဆုံးသူေတြအတြက္ ငါငိုခဲ့ဘူးတယ္.........
ေသြးေျမက်ရတယ္ဆုိတာ
ၾကမ္းတမ္းမႈပါ ခ်စ္မိသူ.......
အဆိပ္ကို အဆိပ္နဲ႕ ေျဖၾကစတမ္း
ငါတုိ႕ ၀ုိးတ၀ါးစမ္းေလွ်ာက္ၾကတဲ့ လမ္းမွာ
ေသြးစက္ေတြ ေျမမခပါနဲ႕
အခ်စ္ဆုိတာ ေပးပါ ယူပါ သနားၾကပါမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး......
ငါ့အတတ္နဲ႕ ငါစူးလည္း စူးပါ့ေစ
မီးအိမ္မပါလည္း ငါ့လမ္းငါထူရမွာပဲေလ........


ေနဦး
(၂၀၁၀ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၀၊ ညေန ၄း၅၀)

(ျမင္မိေတြ႕မိေသာ အျဖစ္အပ်က္တခုကို ျပန္လည္ေရးဖြဲ႕ျခင္းျဖစ္ပါသည္)