ကဲ....
ဒီမယ္ မိန္းမရယ္
အသက္လည္း ၄၀ေက်ာ္ၿပီ
မင္းက ခုမွ ဘာစုိးရိမ္ေနရတာတုန္း....
မင္းကိုငါ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ မခ်စ္တယ္
လက္ထပ္တုန္းက တုိက္တလုံး ကားတစီးတင္ေတာင္းခဲ့တာေလ
လုပ္ငန္းရွယ္ယာေတြက ထားပါ ထည့္မေျပာေတာ့ပါဘူး......

မဂၤလာပြဲတုန္းကလည္း
သူ႕ေခတ္သူ႕အခါ အခမ္းနားဆုံးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တာမလား....
ခုဆုိလည္းၾကည့္ေလ
မင္းလုိခ်င္တဲ့စိန္
မင္းေျပာတာ ဘယ္ႏွကာရက္တဲ့
ငါလည္း မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး ငါ ဘယ္မွာျငင္းဘူးတုန္း
မင္း အိတ္ကို LV မွ ကုိင္ခ်င္တာဆုိလုိ႕
စင္ကာပူကို ေစ်း၀ယ္သက္သက္ထြက္ၾကတုန္းကေကာ
ငါ ဘယ္ႏွခါ တြန္႕တုိဘူးလုိ႕တုန္း........

သံေယာဇဥ္ဆုိတာ ရွိလြန္းလုိ႕
ၾကည့္စမ္း ေဟာဒီမွာ မင္းနဲ႕ငါေနဖုိ႕
ေဆာက္ထားတဲ့အိမ္ႀကီး
နန္းေတာ္လားထင္ရေအာင္ ဟီးေနတာပဲ
မိန္းမရယ္
အဲဒါနဲ႕မ်ား.........

....ကိုကိုေရ ကိုကို ဖုန္းလာေနတယ္ ကိုကိုေရ......
ဟယ္လုိ
သဲေလးလား
ေအးေအး အင္း ညေတြ႕ေနၾကအိမ္မွာပဲေလေနာ္ ေအးေအး
ဒီမွာ ဦးရဲ႕ မိန္းမကြယ္ သူ႕ကို မခ်စ္ပါဘူးေျပာေနလုိ႕ ျပန္ရွင္းျပေနတာ
ဒါပဲေနာ္ သဲေလး
ညက်မွေတြ႕မယ္
.......

ဒီမယ္ မိန္းမရယ္
မင္းကို ငါ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္
ဘယ္ေလာက္ သံေယာဇဥ္ႀကီးတာ မင္းသိပါတယ္.....


ေနဦး
(၂၀၁၀ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၊ ေန႕လည္ ၁း၀၇)

Knock, Kneel
Pseudonym, Pseudopodium
ေဟာဒီ စကားလုံးေတြထဲ
ငါ အႀကိမ္ႀကိမ္ အေတြးေတြ ျပဳတ္က်ခဲ့ဖူးတယ္ေပါ့.........

ၾကည့္ၾကည့္စမ္းေလ
သူ႕စကားလုံးေတြထဲ
K နဲ႕ P က ဘယ္ေလာက္မ်ားတန္ဖုိးပါသလဲ
အသံထြက္ၿပီးေခၚဖုိ႕အေရး
သူတုိ႕ကို လူတုိင္း လ်စ္လ်ဴရႈေပးခဲ့ၾကတာခ်ည္းပဲ မလား........

ဒါေပမယ့္ေလ
သူတုိ႕ ေရွ႕ဆုံးက ရဲရဲတည္ရပ္
ဖ၀ါးထက္မွ်ေတာင္ မခြာေအာင္ ေနေပးခဲ့တဲ့
အပယ္ခံဘ၀နဲ႕ ေက်နပ္ဆဲ
ငါ သူတုိ႕ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ဦးညႊတ္ခဲ့ရတယ္......

ေနဦး
(၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘာ ၂၀၊ ေန႕လည္ ၁၁း၄၆)

(ကၽြန္ေတာ့္ေဖေဖဆီက ရခဲ့တဲ့ အေတြးေလး တခုကို ျပန္လည္ေ၀မွ်ၾကည့္တာပါ)

ကဲ
ေဟာဒီမွာ သဲပြင့္ေတြလုိပဲ
ေပါ့ပါးတဲ့ မေလးနက္ေသးတဲ့
အခ်စ္ေတြရွိတယ္........

ေဟာဒီမွာ
ခုိင္မာတဲ့ ၿမဲၿမံတဲ့
အေရးပါမႈေတြနဲ႕
အုတ္ခ်ပ္လုိ
သံေယာဇဥ္ေတြရွိတယ္......

စိတ္ကူးထဲက အိမ္ကေလးေပါ့
သာယာတယ္
ၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းတယ္
ေအးျမတယ္
ေဖးမေပးတတ္တယ္
နားလည္မႈရွိတယ္.........

ကဲ ေနာက္ဆုံးတခုပဲ လုိေတာ့တယ္
ေဟာဒီအိမ္ေလ ေဆာက္လုိက္ ၿပိဳလုိက္ မျဖစ္ဖုိ႕အေရး
အခ်စ္နဲ႕ သံေယာဇဥ္ေတြကို
တြဲဖက္ တည္ၿငိမ္ေစမယ့္
ဘိလပ္ေျမရဲ႕ အေရးပါပုံမ်ိဳးနဲ႕  ေပးဆပ္မႈ
လွမ္းခဲ့မယ္ဆုိမွေတာ့
တခုခုေတာ့ ဆုံရႈံးတာလည္း ရွိမေပါ့
ပုံမခ်စ္ခ်င္ဘူး
ပုံသစၥာမရွိခ်င္ဘူး
ေဟာဒီလက္ထဲက မုန္႕တခုကိုေတာင္
ခြဲမွ်မေပးတတ္ေသးဘူးဆုိရင္ေတာ့
ေဟာဒီအိမ္ကေလး
ေလနဲ႕အတူ ေ၀းၾကမွာ ျမင္ေယာင္ေသးတယ္...........

ေနဦး
(၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘ ၂၀၊ ေန႕လည္ ၁၁း၁၉)

(Credit to Ko Naing Htun Lwin, I got the idea for this poem while talking with Ko Naing Htun Lwin)

တေနကုန္သြားတယ္လား
ညေရာက္တယ္လား
ကၽြန္ေတာ္ မေခၚတတ္ပါဘူး....

တခုေတာ့ ေမးၾကည့္ခ်င္တယ္
ေန၀င္သြားတာ
လထြက္လာဖုိ႕ အတြက္လား

လထြက္လာရတာ
ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့ ေနအတြက္
အစား၀င္ေပးဖုိ႕လား......
.....
.....
.....
.....
.....
အားလုံးကေတာ့
တဘ၀စာ သက္သက္ပါပဲေလ........

ေနဦး
(၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘာ ၁၉၊ ေန႕လည္ ၁၁း၅၈)

မခ်ီးက်ဴးခ်င္ဘူးဆုိလည္း
အရင္ကတည္းက
ဘာလို႕မ်ား
က်ဳပ္ကို အဆင့္ျမင့္ျမင့္ စာရင္းသြင္းခဲ့ၾကလဲ.....

တန္ဖုိးမထားခ်င္ဘူးဆုိလည္း
အရင္ကတည္းက
ဘာလုိ႕မ်ား
က်ဳပ္ကို အဆင့္ျမင့္ျမင့္ ဆက္ဆံခဲ့ၾကလဲ.....

ခင္ဗ်ားတုိ႕ပဲ
က်ဳပ္ ေရ ကိုေသာက္
က်ဳပ္ကုိ ေျမွာက္စားပါလုိ႕လည္း
ဘယ္တုန္းကမ်ား ညည္းခဲ့ဘူးလဲ.....

အခုေတာ့ဗ်ာ
က်ဳပ္ကိုက်ဳပ္ 'မူး' ျဖစ္ရတာကိုေတာင္
ခင္ဗ်ားတုိ႕က ျမစ္စာရင္းသြင္းတယ္
ေနာက္ ခင္ဗ်ားတုိ႕ ပါးစပ္ကပဲ
က်ဳပ္ကို ေလွာင္ရယ္ေျပာတယ္
" ျမစ္မျမင္ဘူး မူး ျမစ္ထင္"တဲ့
က်ဳပ္ကိုက်ဳပ္ နဂုိကတည္းက ေခ်ာင္းပဲ ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ အေကာင္းသား.......

ေနဦး
(၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘာ ၂၇၊ မနက္ ၉း၂၉)

လွမ္းမေျပး
လမ္းမေ၀း
ေဟာဒီ ကမ္းနံေဘးမွာပဲ
ရပ္ေနခဲ့တာပါ…….

ကမ္းပါးၿပိဳမွာေၾကာက္မယ့္အစား
ေရထဲက ေလွငယ္အတြက္ပဲ
စိုးရြံ႕ထိတ္ေတြး
သူ ကမ္းနံေဘးမွာပါပဲ……..

အရွက္ဆုိတဲ့အထဲမွာ
ကတိကို ထိန္းတတ္ျခင္းဆုိတဲ့
အဓိပၸာယ္ေတြပါမွန္း
စကားမေျပာဘဲ
လိႈင္းေတြက ခတ္လုိ႕ သင္ေနဆဲ……….

ကမ္းနံေဘးမွာ
ေျမေတြဟာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းၿပိဳတယ္
အဆန္းရယ္လို႕ေတာင္
သူမေတြးခဲ့ဘူး
သူ႕အေတြ႕အႀကံဳအရ
ထုံေပေပနဲ႕ ကမ္းၿပိဳကိုၾကည့္
အလြမ္းဆုိတာကို
ခပ္စိမ္းစိမ္းပဲ ထိတယ္……

လက္ကမ္းလုိ႕မွ
မေပးတဲ့အဆုံး
အၿပဳံးနဲ႕ပဲ အေျဖေပးၾကဖုိ႕ေပါ့
ကၽြန္ေတာ္ ကမ္းၿပိဳေတြကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ဘူး…………


ေနဦး
(၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘာ ၈၊ ည ၁၀း၄၅)

နဒီေရ
နင္ ေျခအခ်မမွားခဲ့သလို
ငါ ၾကင္နာျပတာေတြမ်ား မမွားခဲ့ပါဘူး နဒီ……

ငါ့ေျမမွာ နင္စုိး
ငါ့အက်ိဳးအတြက္ နင္စီးဆင္း
ငါ့ခ်စ္ျခင္းကေတာ့ နင့္အတြက္ပဲ နဒီ….

နင့္ ေလွ်ာက္လမ္းအထက္
ငါတုိ႕ အသက္ေတြ တင္
နင့္ အသြင္အျပင္က
ငါတုိ႕အတြက္ အေရးႀကီးပါတယ္ နဒီ…….

နင္သြားရာလမ္းတေလွ်ာက္
ေဟာဒီ စပါးေတြေပါက္တယ္
နင္ လွမ္းရာ လမ္းတေလွ်ာက္
ငါတုိ႕ မခမ္းေျခာက္ခဲ့ဘူး နဒီ…….

ငါ့ရင္ကို ျဖတ္ပါ
ငါ့အသားကို စားသုံးပါ
ငါ့ႏွလုံးသားကိုေတာ့
နင့္ရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈနဲ႕ အသက္ဆက္ေပးခဲ့ပါ နဒီ…..

ျမစ္ဖ်ားခံ နင့္အသက္က
ငါ့ ရင္ဘတ္ထဲကမွ မဟုတ္ခဲ့တာ နဒီရယ္
နင့္ကိုငါ ပုိင္တယ္လုိ႕ မဆုိလုိရက္ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ နဒီရယ္
ေဟာဒီက ငါ့ရင္ထက္
နင္ ေပ်ာ္ေမြ႕သလုိေနခ်င္ေန
နင္ ေဒါသႀကီးခ်င္သလုိႀကီး
နင့္ ျမစ္ဖ်ားခံရာက လာတဲ့ မီးမွန္သမွ်
ငါ့ရင္ကို ျဖတ္ခဲ့တာပါ နဒီ……………..

ငါ့ရင္က နင့္ကို ႏွင္မခ်ဘူး
ငါ့ရင္က နင့္ကို ဘ၀င္မက်စိတ္မျပခဲ့ဘူး
ငါ့ရင္က နင့္ကို အသြင္အျပင္မွန္သမွ် လက္ခံျပခဲ့တာပါ နဒီ………

လွမ္းပါ နင္းပါ စီးဆင္းပါ
ေဟာဒီခႏၶာအထက္ နင္ေပ်ာ္ေနသမွ် ငါ လက္ခံထားခဲ့မွာပါ နဒီ…..

ေနဦး
(၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘာ ၅၊ ေန႕လည္ ၂ နာရီ)

(ကုိင္ဇာရဲ႕ ကစၦပနဒီ လိႈင္းသံကို နားေထာင္မိရင္း ကစၦပနဒီေခၚ ကုလားတန္ျမစ္ရဲ႕ အေၾကာင္းကို ဖတ္မိရာမွ ေရးသားမိျခင္းျဖစ္သည္။ ကစၦပနဒီျမစ္သည္ အိႏိၵယႏုိင္ငံ မီဇုိရမ္ေဒသတြင္ ျမစ္ဖ်ားခံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ဖတ္မိသေလာက္ ေရးၾကည့္ျခင္းျဖစ္ပါသည္ ကၽြန္ေတာ္မေရာက္ဘူးပါ အမွားပါေကာင္း ပါႏုိင္မည္ျဖစ္သျဖင့္ အမွားအယြင္းရွိခဲ့လွ်င္ ေထာက္ျပေဆြးေႏြးေပးေစလုိပါသည္)

စေနေလ
ဒီစေနေပါ့
သည္းေျခပ်က္တဲ့ အခ်စ္ရူးေတြ အေၾကာင္း
ေသာင္းေသာင္းျဖျဖႀကိဳျပတာ……

ဒီ အဘိဓာန္ကိုပဲ
လွန္လုိက္ေလွာလုိက္
စာလုံးေတြကူးခ်လုိက္နဲ႕
၃၃လုံးေသာ ဗ်ည္းအကၡရာထဲကပဲ
ငါတုိ႕ ႏွလုံးသားကို ရွာၾကတာေလ…….

ငါ့ဘ၀မွာ
အဲသည့္ အသုံးမက်တဲ့ အခ်စ္အတြက္
အသက္ေတြ တင္လုိက္
သေ၀ထုိးလုိက္
ယုံၾကည္မႈကေမးတဲ့ အခ်စ္ရဲ႕သိကၡာအတြက္
၀ဆြဲေတြ ခဏခဏဆြဲ
ပုဒ္ထီးေတြ အထပ္ထပ္ခ်
ပုဒ္မနဲ႕ အဆုံးသတ္လုိက္ဖုိ႕ေတာ့
ေပးဆပ္မႈလုိတယ္ေလ…….

သံသရာ မေၾကာက္တတ္တဲ့သူေတြအတြက္
သံသယေတြကို ခံေနရသမွ်
ဒီဘ၀မွာ ၁ နဲ႕ စလုိ႕ေတာင္ရပါ့မလား
သုံးမရတဲ့ အလိမ္အညာေတြနဲ႕ေပါတဲ့
ဒီေလာကႀကီးမွာ
၁ နဲ႕ ၂ ကိုေက်ာ္ခ်ၿပီး ၃ကပဲ စလုိ႕ေရရေအာင္
ဘယ္သူေလွာင္ေလွာင္မေလွာင္ေလွာင္
သူ႕့ စိတ္ကူးမွာေတာ့
သူလိမ္ေနတတ္သမွ်
သူ႕ဘ၀က ေျပာင္ေျပာင္ေရာင္ေရာင္ ရွိတယ္ေလ……..

ကဲေလ
လာစမ္းပါ
ဗ်ည္းေတြ ကုန္တဲ့အထိ
ငါတုိ႕ ဒီခရီးဆက္ေလွ်ာက္ၾကတာေပါ့
အ ဆုိတဲ့ စကားလုံးနဲ႕ ဆုံးတဲ့ေန႕
ငါ အအ တေယာက္လုိ စကားမဆုိ
သရေတြၿဖိဳၿဖိဳခ်ရင္း
ငါ့ရင္ကို အဲသည့္စေနက
ပုဒ္မေတြနဲ႕ တက္တက္နင္းတယ္…….
ေနဦး
(၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘာ ၂၊ မနက္ ၁၁း၂၃)

(Dedicated to Ne Lynn)

ခ်စ္ခဲ့ေၾကာင္းသက္ေသျပဖုိ႕
ငါ ေဟာဒီနံရံကို ေဖာက္ျမင္တတ္ရမွာတဲ့လား
ေဟာဒီ အေသြးအသက္က ေတာင္းဆုိမႈ
မင္းကိုပဲ ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်စ္တခု
ငါ့မွာ ရင္၀ယ္ပုိက္လုိ႕ေလ.......

ဒါ ဘုိဆန္ဆန္အစာ တပုဒ္မဟုတ္ခဲ့တာ
အသည္းကိုဆက္မွ အသက္ကိုရတာ
သစၥာကိုဆက္မွ အခ်စ္စစ္ကိုရတာ

မင္းနဲ႕ငါ ေဟာဒီလမ္းကို ဆက္ေလွ်ာက္ဖုိ႕
သူ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ခဲ့တယ္ေလ
ဂ်ိဳအန္နာ......


လာ လိပ္ျပာေတြလုိက္ဖမ္းရေအာင္
ရင္ဘတ္ထဲထည့္ထားရေအာင္လုိ႕
မင္းနဲ႕ငါ ေဟာဒီလူ႕ေလာကကိုႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါ
ငါတုိ႕နဲ႕အတူ ယူသြားၾကဖုိ႕ လိပ္ျပာလုိက္ဖမ္းရေအာင္
ဂ်ိဳအန္နာ.....


သူ႕လက္လည္းနီေနေပါ့
စိတ္ရဲ႕ အညိွးအေတးက
အခ်စ္ကိုေတာင္ ဖုံးကြယ္သြားေအာင္
သူ႕ႏႈတ္ခမ္းတစုံနဲ႕
ေဟာဒီ ႏွလုံးသားကို သတ္ခဲ့တယ္
ဂ်ိဳအန္နာ....


ဒါ အဓိပၸာယ္မဲ့ေသျခင္းေတာ့ မဟုတ္ဘူး
သူ အသက္နဲ႕ေသတာ
သူ အငတ္နဲ႕ေသတာ မဟုတ္ဘူး
သူ အရွက္နဲ႕ေသတာ မဟုတ္ဘူး
ေဟာဒီျပကၡဒိန္ေပၚက ျခစ္ရာေတြၾကားမွာ
မျမင္မေတြ႕မေမ့ရတဲ့
ရက္ေတြအတြက္
သူ႕သစၥာက အညိွးႀကီးလြန္းခဲ့တယ္
ဂ်ိဳအန္နာ
ကဲ လာ
ငါတုိ႕ မုတ္ဆိတ္ေတြကင္းေနတာ
သူ႕တသက္စာပဲ
သူ႕ အသည္းတစက္ကို ငါတုိ႕ ႏႈတ္ဆက္ၾကရေအာင္ေလ..........


ေနဦး
(၂၀၁၀ စက္တင္ဘာ ၂၇၊ ည ၁၀း၀၉)
(Sweeney Todd ဇာတ္ကားမွ Johanna သီခ်င္းကို နားဆင္ရင္း ျပန္လည္ခံစားေရးဖြဲ႕သည္)

လည္ေနတဲ့ တအီအီ ဘီးသံၾကားမွာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လမ္းေလွ်ာက္စသင္ခဲ့တယ္
အဲဒီ ေမာင္းသူမပါတဲ့ သုံ႕ပန္းယဥ္ေပၚ
အေျပးအလႊားလုလုတက္ေနၾကတာမ်ား
ပုံတုိပတ္စေတြေတာင္ တလြဲေတြျဖစ္လုိ႕
စစ္ႏွင့္ စစ္ခင္း
သူ႕အတင္း ငါ့အဖ်င္းၿပိဳင္ခဲ့ၾကတယ္......

အခ်စ္စိတ္နဲ႕ စကားစျမည္ေျပာတဲ့ ညေနခင္းမွာ
ဆႏၵဆုိတာ မင္းကိုမ်ား ကုိယ္စားျပဳမိေလသလား
တပ္မက္တဲ့စိတ္ေတြထက္
မသင့္ေတာ္ရာကို ထိန္းသိမ္းတတ္တာကိုမွ လူ႕တန္ဖုိးလုိ႕ဆုိေၾကာင္း
အသင္းအေပါင္းေတြကို လုိက္တရားေဟာခဲ့တယ္.....

ဒီလုိပါပဲ
အသက္ေတြလည္း ခဏခဏ အရႈရပ္
အပ်က္ေတြလည္း ခဏခဏ ရင္မွာခပ္လုိ႕
ငါ့အသက္နဲ႕ငါ အုိးစားကြဲမယ့္ အေရးကို
ငါ ကာကြယ္ရေတာ့မွာပဲ.....

ရမၼက္တခုထက္ သာလြန္တဲ့တေန႕
မင္း ႏွာေခါင္းေသြးမလွ်ံေတာ့ဘူးဆုိရင္
ငါ့ဆီကို လာေတြဖုိ႕ အေၾကာင္း
ေဟာဒီေခါင္းေလာင္းေပၚမွာ စာတန္းထုိးထားခဲ့တယ္......

အခ်စ္ေတြနဲ႕ မခ်စ္တတ္ေသာသူက
ကၽြန္ေတာ္ပါပဲတဲ့.......

ေနဦး
(၂၀၁၀ စက္တင္ဘာ ၂၀၊ မနက္ ၁၂း၄၀)