ကၽြန္ေတာ္က ရုန္႕ရင္းၾကမ္းတမ္း
ဒါေပမယ့္ ပန္းအလွကိုမွ
မွန္းမိသူပါ....

ကၽြန္ေတာ္က ကမ္းေ၀းလမ္းေပ်ာက္
ေနလုိလလုိ ေတာက္ပသူကိုမွ
တမ္းမိသူပါ.....

ကၽြန္ေတာ္က ဆင္းရဲမြဲကပ္
ဘ၀အထပ္ထပ္အျမင့္က သူကုိမွ
လွမ္းမိသူပါ.....

ကၽြန္ေတာ္က ေပပြရႈပ္ခက္
ရွင္းသန္႕ျမတ္တဲ့သူကိုမွ
မက္မိသူပါ.....

ကၽြန္ေတာ္က ေသရည္ရစ္မူး
စည္းေတြကို ဆူးလုိျခားတဲ့သူကိုမွ
ဆက္မိသူပါ.......

ကၽြန္ေတာ္က နစ္၀င္ခ်စ္ဆူး
အခ်စ္ေတြ ရူးခဲ့ေပမယ့္
ေရႊေငြ၀ုိင္းဖက္
ေက်ာက္တလက္လက္ေတြ၀ုိင္း
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ကို အရုိင္းလုိ႕ ထင္သူကိုမွ
အခ်စ္ေတြ ဆက္သခဲ့မိသူပါ.........


ေနဦး
(၂၀၁၀ ႏုိ၀င္ဘာ ၉၊ ည ၉း၄၇)

နာမည္မွားေရးခံရတဲ့ ခ်က္(cheque) တေစာင္လုိပဲ
တန္ဖုိးေတြ ဘယ္ေလာက္သယ္လာလာ
ဒီခ်က္တေစာင္က ၿဖဲဆုတ္ဖုိ႕သက္သက္သာ ျဖစ္လာခဲ့........

ေနဦး
(၂၀၁၀ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၃၊ မနက္ ၉း၀၈)

ေနေရာင္ေအာက္မွာ
အသက္ရႈသံေတြ ေၾကာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ထိ
ေဟာဟုိ ၾကယ္က ေတာက္ပေနတုံးပဲ
ေနေရာင္ေတြ ဘယ္ေလာက္ျပင္းျပင္း
ဒီကႏၱာက ဘယ္လုိညွင္းညွင္း
ငါ့ အတင္းေတြ ဘယ္လုိခ်ခ်
ဟိုးေရွ႕ကမ္းအထိ ငါလွမ္းျပမယ္………

မကၽြမ္းရင္လည္း ခပ္စိမ္းစိမ္းေန
မလြမ္းရင္လည္း ခပ္စိမ္းစိမ္းေန
မလြမ္းလုိ႕ ထားခဲ့တဲ့ သီခ်င္း
မကၽြမ္းလုိ႕ သြားခဲ့တဲ့ တမ္းခ်င္းေတြအတြက္
ငါ့အဆင္းကိုပဲ ငါလွေစမယ္……….

ေဟာဒီ အသည္းက
ကတၱီပါေရာင္ မေပါက္လည္း
ေရႊထီးႀကီးေဆာင္း
ေမာင္းတဒူဒူဟစ္ရေအာင္….


အေၾကာင္းမတူခဲ့ဘူး
ေျပာင္းယူလုိ႕မရတဲ့ အရာေတြအတြက္
လက္ညွိးထုိး အျပစ္ထပ္
ငါ့အသက္ပဲ ေပးအပ္ေတာ့မယ္…..

ဒီခရီး ဒီလမ္း
ၾကမ္းလည္း လွမ္းမယ္
လြမ္းလည္း လွမ္းမယ္
မဆန္းလည္း တမ္းတတတ္တဲ့ငါ့ကို လမ္းဆုံးရင္ ေျမဖုိ႕ေပးပါ…….


ေနဦး
(၂၀၁၀ ႏုိ၀င္ဘာ ၉၊ ညေန ၅း၁၈)

ေဟာဒီ ေအာ္သံေအာက္က
"သက္သာ" ဆုိတဲ့ အေနအထားတခုမွာ
သက္ျပင္းေတြ ခါခါခ်
ငါ ညည အိပ္ေရးပ်က္ရပါ့ပေကာ....

ေျခဆစ္ေလးေတြကို
ေရေအးထဲ စိမ္
အေတြးတိမ္ေတြကို ပုတ္ခ်
ကမ္းမျမင္ လမ္းမျမင္မွာ
ငါ ရုတ္တရက္ လန္႕ႏုိးလာရျပန္ပါ့ပေကာ.......

အေသြးေတြ အသားေတြ
ရင္ဘတ္ထဲက အေၾကာင္း
ေဟာင္းသြားမစုိးလုိ႕
ခဏ ခ်န္ထားၾကရေအာင္
ငါ့ကုိယ္လည္း ေလွာင္ခ်င္ေလွာင္ပါ
ဘ၀ကိုလည္း ေျပာင္ခ်င္ေျပာင္ပါ
ခဏတာဆုိတာ စကၠန္႕လား မိနစ္လား နာရီလား ရက္ေတြ ႏွစ္ေတြလား
အဲဒါ ငါတုိ႕ လုိအပ္ခ်က္အေပၚမွာ မူတည္လိမ့္မယ္.....

လက္ဗလာနဲ႕ လာခဲ့သူအဖုိ႕
ေတာင္းခံလာသူအတြက္
အသက္နဲ႕ ခႏၶာပဲ က်န္ေတာ့တယ္
ျမင့္ျမတ္တယ္ဆုိတဲ့ အရာရာက
မည္းေမွာင္ တိမ္၀ါး
ငါ့ ပါးစပ္လည္း ဒီေရေၾကာင့္ ခါးလွၿပီ.........

သစၥာ ခါးခါးက ဒီနားမွာထား
ေမတၱာအခ်စ္စစ္က ဒီခုံမွာတင္
ရမၼက္ေၾကာင့္ ေဖာက္ျပားျခင္းေတြကုိ
ဟုိး Trash Bin ထဲ ပစ္တင္လုိက္တယ္
မင္းတုိ႕ ေကာက္ယူလုိက သြားေကာက္
ငါ့ အနာဂတ္က ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ မေနလည္း
ငါ့အျပဳံးက အရိပ္မည္းေတြေအာက္မွာ လက္တယ္
အသက္ရႈစရာမလုိဘူး
ႏွလုံးခုန္စရာမလုိဘူး
ဒီေဒသဟာ ငါတုိ႕ "သက္သာ" အေနအထားေၾကာင့္ ေန႕ေတြညေတြလည္း ပါးတယ္
သူငယ္ခ်င္း......

ေနဦး
(၂၀၁၀ ႏုိ၀င္ဘာ ၆၊ ေန႕လည္ ၁၁း၅၂)

ကဲ....
ဒီမယ္ မိန္းမရယ္
အသက္လည္း ၄၀ေက်ာ္ၿပီ
မင္းက ခုမွ ဘာစုိးရိမ္ေနရတာတုန္း....
မင္းကိုငါ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ မခ်စ္တယ္
လက္ထပ္တုန္းက တုိက္တလုံး ကားတစီးတင္ေတာင္းခဲ့တာေလ
လုပ္ငန္းရွယ္ယာေတြက ထားပါ ထည့္မေျပာေတာ့ပါဘူး......

မဂၤလာပြဲတုန္းကလည္း
သူ႕ေခတ္သူ႕အခါ အခမ္းနားဆုံးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တာမလား....
ခုဆုိလည္းၾကည့္ေလ
မင္းလုိခ်င္တဲ့စိန္
မင္းေျပာတာ ဘယ္ႏွကာရက္တဲ့
ငါလည္း မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး ငါ ဘယ္မွာျငင္းဘူးတုန္း
မင္း အိတ္ကို LV မွ ကုိင္ခ်င္တာဆုိလုိ႕
စင္ကာပူကို ေစ်း၀ယ္သက္သက္ထြက္ၾကတုန္းကေကာ
ငါ ဘယ္ႏွခါ တြန္႕တုိဘူးလုိ႕တုန္း........

သံေယာဇဥ္ဆုိတာ ရွိလြန္းလုိ႕
ၾကည့္စမ္း ေဟာဒီမွာ မင္းနဲ႕ငါေနဖုိ႕
ေဆာက္ထားတဲ့အိမ္ႀကီး
နန္းေတာ္လားထင္ရေအာင္ ဟီးေနတာပဲ
မိန္းမရယ္
အဲဒါနဲ႕မ်ား.........

....ကိုကိုေရ ကိုကို ဖုန္းလာေနတယ္ ကိုကိုေရ......
ဟယ္လုိ
သဲေလးလား
ေအးေအး အင္း ညေတြ႕ေနၾကအိမ္မွာပဲေလေနာ္ ေအးေအး
ဒီမွာ ဦးရဲ႕ မိန္းမကြယ္ သူ႕ကို မခ်စ္ပါဘူးေျပာေနလုိ႕ ျပန္ရွင္းျပေနတာ
ဒါပဲေနာ္ သဲေလး
ညက်မွေတြ႕မယ္
.......

ဒီမယ္ မိန္းမရယ္
မင္းကို ငါ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္
ဘယ္ေလာက္ သံေယာဇဥ္ႀကီးတာ မင္းသိပါတယ္.....


ေနဦး
(၂၀၁၀ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၊ ေန႕လည္ ၁း၀၇)

Knock, Kneel
Pseudonym, Pseudopodium
ေဟာဒီ စကားလုံးေတြထဲ
ငါ အႀကိမ္ႀကိမ္ အေတြးေတြ ျပဳတ္က်ခဲ့ဖူးတယ္ေပါ့.........

ၾကည့္ၾကည့္စမ္းေလ
သူ႕စကားလုံးေတြထဲ
K နဲ႕ P က ဘယ္ေလာက္မ်ားတန္ဖုိးပါသလဲ
အသံထြက္ၿပီးေခၚဖုိ႕အေရး
သူတုိ႕ကို လူတုိင္း လ်စ္လ်ဴရႈေပးခဲ့ၾကတာခ်ည္းပဲ မလား........

ဒါေပမယ့္ေလ
သူတုိ႕ ေရွ႕ဆုံးက ရဲရဲတည္ရပ္
ဖ၀ါးထက္မွ်ေတာင္ မခြာေအာင္ ေနေပးခဲ့တဲ့
အပယ္ခံဘ၀နဲ႕ ေက်နပ္ဆဲ
ငါ သူတုိ႕ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ဦးညႊတ္ခဲ့ရတယ္......

ေနဦး
(၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘာ ၂၀၊ ေန႕လည္ ၁၁း၄၆)

(ကၽြန္ေတာ့္ေဖေဖဆီက ရခဲ့တဲ့ အေတြးေလး တခုကို ျပန္လည္ေ၀မွ်ၾကည့္တာပါ)

ကဲ
ေဟာဒီမွာ သဲပြင့္ေတြလုိပဲ
ေပါ့ပါးတဲ့ မေလးနက္ေသးတဲ့
အခ်စ္ေတြရွိတယ္........

ေဟာဒီမွာ
ခုိင္မာတဲ့ ၿမဲၿမံတဲ့
အေရးပါမႈေတြနဲ႕
အုတ္ခ်ပ္လုိ
သံေယာဇဥ္ေတြရွိတယ္......

စိတ္ကူးထဲက အိမ္ကေလးေပါ့
သာယာတယ္
ၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းတယ္
ေအးျမတယ္
ေဖးမေပးတတ္တယ္
နားလည္မႈရွိတယ္.........

ကဲ ေနာက္ဆုံးတခုပဲ လုိေတာ့တယ္
ေဟာဒီအိမ္ေလ ေဆာက္လုိက္ ၿပိဳလုိက္ မျဖစ္ဖုိ႕အေရး
အခ်စ္နဲ႕ သံေယာဇဥ္ေတြကို
တြဲဖက္ တည္ၿငိမ္ေစမယ့္
ဘိလပ္ေျမရဲ႕ အေရးပါပုံမ်ိဳးနဲ႕  ေပးဆပ္မႈ
လွမ္းခဲ့မယ္ဆုိမွေတာ့
တခုခုေတာ့ ဆုံရႈံးတာလည္း ရွိမေပါ့
ပုံမခ်စ္ခ်င္ဘူး
ပုံသစၥာမရွိခ်င္ဘူး
ေဟာဒီလက္ထဲက မုန္႕တခုကိုေတာင္
ခြဲမွ်မေပးတတ္ေသးဘူးဆုိရင္ေတာ့
ေဟာဒီအိမ္ကေလး
ေလနဲ႕အတူ ေ၀းၾကမွာ ျမင္ေယာင္ေသးတယ္...........

ေနဦး
(၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘ ၂၀၊ ေန႕လည္ ၁၁း၁၉)

(Credit to Ko Naing Htun Lwin, I got the idea for this poem while talking with Ko Naing Htun Lwin)

တေနကုန္သြားတယ္လား
ညေရာက္တယ္လား
ကၽြန္ေတာ္ မေခၚတတ္ပါဘူး....

တခုေတာ့ ေမးၾကည့္ခ်င္တယ္
ေန၀င္သြားတာ
လထြက္လာဖုိ႕ အတြက္လား

လထြက္လာရတာ
ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့ ေနအတြက္
အစား၀င္ေပးဖုိ႕လား......
.....
.....
.....
.....
.....
အားလုံးကေတာ့
တဘ၀စာ သက္သက္ပါပဲေလ........

ေနဦး
(၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘာ ၁၉၊ ေန႕လည္ ၁၁း၅၈)

မခ်ီးက်ဴးခ်င္ဘူးဆုိလည္း
အရင္ကတည္းက
ဘာလို႕မ်ား
က်ဳပ္ကို အဆင့္ျမင့္ျမင့္ စာရင္းသြင္းခဲ့ၾကလဲ.....

တန္ဖုိးမထားခ်င္ဘူးဆုိလည္း
အရင္ကတည္းက
ဘာလုိ႕မ်ား
က်ဳပ္ကို အဆင့္ျမင့္ျမင့္ ဆက္ဆံခဲ့ၾကလဲ.....

ခင္ဗ်ားတုိ႕ပဲ
က်ဳပ္ ေရ ကိုေသာက္
က်ဳပ္ကုိ ေျမွာက္စားပါလုိ႕လည္း
ဘယ္တုန္းကမ်ား ညည္းခဲ့ဘူးလဲ.....

အခုေတာ့ဗ်ာ
က်ဳပ္ကိုက်ဳပ္ 'မူး' ျဖစ္ရတာကိုေတာင္
ခင္ဗ်ားတုိ႕က ျမစ္စာရင္းသြင္းတယ္
ေနာက္ ခင္ဗ်ားတုိ႕ ပါးစပ္ကပဲ
က်ဳပ္ကို ေလွာင္ရယ္ေျပာတယ္
" ျမစ္မျမင္ဘူး မူး ျမစ္ထင္"တဲ့
က်ဳပ္ကိုက်ဳပ္ နဂုိကတည္းက ေခ်ာင္းပဲ ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ အေကာင္းသား.......

ေနဦး
(၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘာ ၂၇၊ မနက္ ၉း၂၉)

လွမ္းမေျပး
လမ္းမေ၀း
ေဟာဒီ ကမ္းနံေဘးမွာပဲ
ရပ္ေနခဲ့တာပါ…….

ကမ္းပါးၿပိဳမွာေၾကာက္မယ့္အစား
ေရထဲက ေလွငယ္အတြက္ပဲ
စိုးရြံ႕ထိတ္ေတြး
သူ ကမ္းနံေဘးမွာပါပဲ……..

အရွက္ဆုိတဲ့အထဲမွာ
ကတိကို ထိန္းတတ္ျခင္းဆုိတဲ့
အဓိပၸာယ္ေတြပါမွန္း
စကားမေျပာဘဲ
လိႈင္းေတြက ခတ္လုိ႕ သင္ေနဆဲ……….

ကမ္းနံေဘးမွာ
ေျမေတြဟာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းၿပိဳတယ္
အဆန္းရယ္လို႕ေတာင္
သူမေတြးခဲ့ဘူး
သူ႕အေတြ႕အႀကံဳအရ
ထုံေပေပနဲ႕ ကမ္းၿပိဳကိုၾကည့္
အလြမ္းဆုိတာကို
ခပ္စိမ္းစိမ္းပဲ ထိတယ္……

လက္ကမ္းလုိ႕မွ
မေပးတဲ့အဆုံး
အၿပဳံးနဲ႕ပဲ အေျဖေပးၾကဖုိ႕ေပါ့
ကၽြန္ေတာ္ ကမ္းၿပိဳေတြကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ဘူး…………


ေနဦး
(၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘာ ၈၊ ည ၁၀း၄၅)